اخرین ویرایش در 2 مهر, 1404 توسط سردبیر
کودکان دیابتی نیازمند توجه ویژه‌ای در محیط مدرسه هستند. بی‌توجهی به تغذیه، اندازه‌گیری قند و آماده‌نبودن برای شرایط اضطراری می‌تواند سلامت و یادگیری آنها را مختل کند. این نوشته با تمرکز بر «کودکان دیابتی» راهکارهای عملی و ساختارمند قابل اجرا برای خانواده‌ها، معلمان و خود دانش‌آموزان ارائه می‌دهد.
پیام اصلی درباره کودکان دیابتی
کودکان دیابتی هرگز نباید بدون صبحانه یا بدون وسایل لازم به مدرسه بروند. صبحانه منظم، میان‌وعده سالم و دسترسی به گلوکومتر و انسولین، پایه‌ای‌ترین نیازهای این گروه است. ایجاد هماهنگی بین خانه و مدرسه کیفیت زندگی و عملکرد تحصیلی کودکان دیابتی را به طور چشمگیر بهبود می‌بخشد.
سه رکن مدیریت دیابت در مدرسه
والدین
- آموزش و آماده‌سازی: والدین باید مهارت تزریق انسولین، چگونگی اندازه‌گیری قند خون و تشخیص علائم افت یا افزایش قند را یاد بگیرند.
- تدارک ایمن: صبحانه کامل، میان‌وعده سالم و کیف‌پشتی حاوی گلوکومتر، انسولین و منبع قند سریع (ژل گلوکز یا آب‌نبات) ضروری است.
مدرسه و معلمان
- فضای امن و انعطاف‌پذیر: مدرسه باید جایی برای اندازه‌گیری قند و تزریق انسولین فراهم کند و اجازه شرکت در فعالیت‌ها را با رعایت نکات ایمنی صادر نماید.
- آمادگی اورژانسی: معلمان باید علائم اورژانس دیابت را بدانند و برنامه‌ای ساده برای تماس با والدین یا خدمات پزشکی داشته باشند.
خود دانش‌آموزان
- خودمراقبتی: آموزش سنجش قند قبل از فعالیت، شناخت علائم افت قند و پرهیز از خوردن خوراکی‌های دیگران.
- روال روزانه: ورزش منظم، خواب کافی و پیروی از رژیم غذایی توصیه‌شده به ثبات قند کمک می‌کند.
چک‌لیست عملی برای همراه داشتن هر روزه (1)
- کیف شامل: گلوکومتر؛ انسولین و سرنگ/پمپ؛ منبع قند سریع؛ دفتر ثبت قند.
- صبحانه کامل و میان‌وعده سالم مانند میوه کم‌قند یا ماست کم‌چرب.
علائم هشدار اورژانسی که معلم و والدین باید بدانند (2)
- افت قند: لرزش، عرق سرد، سرگیجه، گیجی.
- افزایش شدید قند یا کتواسیدوز: تشنگی زیاد، تکرر ادرار، تهوع، تنفس سریع یا بوی میوه‌ای در نفس.
نتیجه‌گیری
کودکان دیابتی نباید اجازه داده شوند که بدون مراقبت و ابزارهای لازم به مدرسه بروند. با برنامه‌ریزی ساده و همکاری خانواده، مدرسه و خود دانش‌آموز، دیابت به یک چالش قابل مدیریت تبدیل می‌شود، نه مانع موفقیت تحصیلی یا رشد سالم. ایجاد یک طرح مدرسه‌ای برای کودکان دیابتی که شامل آموزش، امکانات و برنامه اضطراری باشد، گام اصلی به سمت تضمین سلامت و افزایش کیفیت زندگی این دانش‌آموزان است.
من مرتضی تبسمی هستم و بیش از 26 سال هست که در دنیای خبر فعال هستم.
