اسرار قطب‌های زمین با پرتاب دو ماهواره کوچک ناسا فاش می‌شود
1 دقیقه خوانده شدهماموریت “پریفایر” ناسا که قرار است روز 22 مه پرتاب شود، با ارائه داده‌های جدید، نحوه ساطع شدن گرما از مناطق قطبی زمین به فضا را روشن خواهد کرد.
به گزارش ایسنا، ناسا در حال آماده شدن برای پرتاب جدیدترین ماموریت علمی خود به منظور بررسی آب‌وهوای قطبی است.
هدف از پرتاب ماموریت “آزمایش انرژی تابشی قطبی در فروسرخ دور” یا “پریفایر”، جمع‌آوری اطلاعات کاملاً جدیدی درباره چگونگی ساطع شدن گرما از مناطق قطبی زمین به فضا است.
پریفایر از دو ماهواره کوچک موسوم به “کیوب‌ست” تشکیل شده است که به طور جداگانه به مدارهای نزدیک قطب پرتاب می‌شوند. اولین کیوب‌ست با نام “آماده، هدف، پریفایر” قرار است در روز 22 مه بر فراز موشک “الکترون” شرکت “راکت‌لب” از سکوی پرتاب 1 این شرکت در نیوزیلند به فضا پرتاب شود. دومین کیوب‌ست با نام “پریفایر و یخ” چند روز بعد راهی مدار خواهد شد.
این دو کیوب‌ست برای بررسی تابش‌های فروسرخ دور با طول موج‌های بیشتر از 15 میکرون طراحی شده‌اند که حدود 60 درصد از کل گرمای از دست رفته در قطب‌ها را تشکیل می‌دهند.
“تریستان لیکویر”، پژوهشگر ارشد پروژه پریفایر در دانشگاه ویسکانسین مدیسن، در این باره گفت: “ما پیشتر هرگز این تابش‌ها را بررسی نکرده بودیم. پریفایر به دانشمندان کمک می‌کند تا بفهمند که ویژگی‌های مختلف قطب‌ها مانند ابرها، رطوبت و نوسانات سطح بین حالت‌های یخ‌زده و مایع چگونه در اتلاف گرما و انتشار آن به فضا موثر هستند.”
گرم شدن سریع‌تر قطب شمال نسبت به سایر مناطق زمین، به تغییر الگوی جمعیت محلی و زیستگاه‌های حیات وحش در قطب‌ها و بروز پیامدهای جهانی مانند بالا آمدن سطح آب دریاها می‌انجامد.
لیکویر با اشاره به این موضوع گفت: “در نهایت، ما اطلاعات پریفایر را با مدل‌های آب‌وهوایی خود ترکیب می‌کنیم و امیدواریم در آینده بتوانیم توانایی خود را برای شبیه‌سازی افزایش سطح آب دریاها و چگونگی تاثیرگذاری تغییرات آب‌وهوایی قطبی بر سیستم‌های آب‌وهوایی اطراف سیاره بهبود ببخشیم.”
هر کدام از کیوب‌ست‌های پریفایر به اندازه یک قرص نان هستند و طیف‌سنج‌های فروسرخ حرارتی یکسانی دارند. با وجود کوچک بودن، طراحی مقرون‌به‌صرفه و هدف منحصربه‌فرد این کیوب‌ست‌ها، آنها را به خوبی با ماتریس رو به رشد ماموریت‌های بررسی آب‌وهوای ناسا مانند ماهواره بسیار بزرگ‌تر “مأموریت توپوگرافی آب‌های سطحی و اقیانوسی” (SWOT) برای مطالعه سطح آب در سراسر زمین، سازگار می‌کند.
“کارن سنت ژرمن”، مدیر بخش علوم زمین ناسا، در این خصوص گفت: “ناسا هم به ماموریت‌های بزرگ و هم به ماموریت‌های کوچک‌تر نیاز دارد. برای پاسخ دادن به پرسش‌های خود درباره درک زمین به عنوان یک سیستم، می‌توانید ماموریت‌های کوچک را از جهاتی به عنوان جنرالیست‌ها در برابر متخصصان در نظر بگیرید.”
“مری وایت”، مدیر پروژه پریفایر در آزمایشگاه پیش‌رانش جت ناسا، ماموریت‌های کوچک‌تر را نسخه کوچک‌شده یکی از تجهیزات ناسا موسوم به “نقشه‌بردار کانی‌شناسی ماه” (Moon Mineralogy Mapper) توصیف کرد. وایت همچنین به شباهت این ماموریت‌های کوچک‌تر با دو ماموریت دیگر اشاره کرد که به فناوری خود اعتبار بخشیده‌اند. این فناوری‌ها، “دستگاه سنجش آب‌وهوای مریخ” (MCS) در مدارگرد شناسایی مریخ (MRO) و “آزمایش رادیومتر قمری دایوینر” (DLRE) در مدارگرد شناسایی ماه (LRO) هستند.
استفاده از دو ماهواره در این ماموریت، به پژوهشگران امکان می‌دهد تا دیدگاهی منحصربه‌فرد از تغییرات در حال وقوع در قطب‌های سیاره ما به دست آورند.
با احترام ، مجله خبری جوان آنلاین
