غم و افسوس: خاطرات بهروز بقایی از دوست محبوب خود، آتیلا پسیانی
بهروز بقایی و زمانی که قلبش پر از غم شد
تهران، ۱۶ مهر: غصه و افسوس در دل بهروز بقایی برای از دست دادن دوست صمیمی‌اش، آتیلا پسیانی، بی‌پایان است. در چند کلمه کوتاه، او خاطراتی دلنشین از این هنرمند بزرگ را به یاد می‌آورد و در غم از دست رفتن او غرق می‌شود.
یادگاری از دوستی دیرینه
بقایی با ابراز تأثر می‌گوید: “آتیلا لوطی بود و مهربان و دوست‌داشتنی. او سالم بود و خانواده‌دوست. حیف شد که از پیش ما رفت!” غم این انسان مهربان و شخصیت پرطراوت در صدا و سیمای هنری کشور را برجسته می‌کند.
یادآوری خاطرات از زیرپوشش تئاتر
او به خاطرات دوران جوانی‌اش با آتیلا پسیانی می‌پردازد: “ما با هم خیلی تئاتر کار کردیم و خیلی خاطره داریم. او خیلی از جوان‌ها حمایت می‌کرد چون روحیه خودش هم همیشه جوان بود.” این خاطرات نشان از دوستی ژرف و پایداری که بین این دو هنرمند وجود داشته است را می‌آورد.
خداحافظی ناگهانی با هنرمند برجسته
بقایی با افسوس ادامه می‌دهد: “حیف شد واقعاً حیف شد که انقدر زود رفت.” این کلمات، احساسات عمیق و پایداری را که او نسبت به آتیلا پسیانی و دستاوردهای هنری‌اش داشته است، به وضوح نشان می‌دهد.
با رفتن آتیلا پسیانی، جایگاه خالی‌ای در صحنه هنری ایران بوجود آمده است. او همواره با عشق و انگیزه به هنر خود می‌پرداخت و اثرات بی‌پایانی در دل مخاطبان خود گذاشت. این غم و افسوس باقی‌مانده به یادگاری‌ای از یک هنرمند بی‌بدیل تبدیل شده است، که همواره در قلوب ما خواهد ماند.
با احترام ، مجله خبری جوان آنلاین
