تغییرات الگوی ازدواج در ایران؛ از افزایش سن ازدواج تا کاهش نرخ باروری
تحولات اجتماعی و اقتصادی در دهههای اخیر، تغییرات قابل توجهی را در الگوی ازدواج و باروری در ایران ایجاد کرده است. افزایش سن ازدواج، کاهش نرخ باروری و تغییرات در ساختار خانواده از جمله مهمترین این تغییرات هستند.
مطالعات نشان میدهد که میانگین سن ازدواج در ایران به طور قابل توجهی افزایش یافته است. به طوری که میانگین سن ازدواج زنان از 18.4 سال در سال 1345 به 24 سال در سال 1402 رسیده است. این افزایش سن برای مردان نیز حدود 3.5 سال بوده است. عوامل مختلفی مانند افزایش تحصیلات، ورود زنان به بازار کار، تغییر نگرشها نسبت به ازدواج و فرزندآوری و افزایش هزینههای زندگی از جمله دلایل این افزایش سن ازدواج هستند.
کاهش نرخ ناخالص ازدواج نیز یکی دیگر از پدیدههای قابل توجه در ایران است. نرخ ناخالص ازدواج که نشاندهنده تعداد ازدواجهای ثبت شده به ازای هر هزار نفر جمعیت است، از اوج خود در سال 1389 به بعد روند کاهشی داشته است. این کاهش نرخ ازدواج، نگرانیهایی را در خصوص آینده جمعیت و نرخ باروری کشور ایجاد کرده است.
تحلیل دادههای جمعیتی نشان میدهد که روند کاهش نرخ ازدواج تا حد زیادی به تغییرات در ساختار سنی جمعیت مرتبط است. با توجه به کاهش نرخ رشد جمعیت و افزایش سهم افراد مسن در جمعیت، تعداد افراد در سن ازدواج نیز کاهش یافته است.
پیشبینی آینده:
پیشبینیها نشان میدهد که روند کاهش نرخ ازدواج و باروری در سالهای آینده نیز ادامه خواهد داشت. کاهش تعداد زنان در سن باروری و تغییرات در الگوی زندگی، از جمله عواملی هستند که بر این روند تاثیرگذار خواهند بود.
پیامدهای کاهش نرخ ازدواج و باروری:
کاهش نرخ ازدواج و باروری پیامدهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی متعددی دارد. از جمله این پیامدها میتوان به پیر شدن جمعیت، کاهش نیروی کار، افزایش هزینههای بازنشستگی و تغییرات در ساختار خانواده اشاره کرد.
با احترام ، مجله خبری جوان آنلاین