در جدیدترین اثر محمد مهاجر، کارگردان باسابقه مشهدی، نمایش «ذهن سوخته» روی صحنه رفت؛ نمایشی که به یکی از مهم‌ترین چالش‌های انسانی یعنی کشمکش نفس اماره و نفس مطمئنه می‌پردازد. مهاجر با بیش از پنج دهه تجربه در حوزه تئاتر، هدف خود را حمایت از نسل جوان و تربیت هنرمندان نوپا عنوان کرده و معتقد است که هنر باید در خدمت رشد فکری و اخلاقی انسان باشد.
او در گفت‌وگویی اعلام کرد که این نمایش بر پایه مفاهیم درونی و اخلاقی شکل گرفته است. انسان در مواجهه با وسوسه‌های درونی نیازمند نجات است؛ همان نجاتی که از طریق بیداری وجدان و حضور نفس مطمئنه رخ می‌دهد. «ذهن سوخته» تجسم این جدال درونی است؛ نبردی که با رفتارها، افکار و تصمیم‌های روزمره انسان گره خورده است.
مهاجر افزود: پس از اجرای نمایش‌های موفق «اتاق زیر شیروانی» و «مارکو و دیگران»، ایده «ذهن سوخته» در ذهنم قوت گرفت و چندین بار بازنویسی شد تا به نسخه نهایی رسید. این نمایش با تأیید شورای نظارت بر تئاتر خراسان رضوی تولید شد و گروه اجرایی عمدتاً متشکل از بازیگران جوانی است که برای نخستین بار تجربه صحنه را پشت سر می‌گذارند. تنها دو نفر از بازیگران دارای سابقه حرفه‌ای هستند.
او در ادامه به چالش‌های تولید نمایش پرداخت و گفت: در هر مرحله از زندگی انسان، دشواری‌ها وجود دارند؛ اما امید، نیرویی حیاتی برای عبور از تاریکی‌هاست. یکی از دیالوگ‌های کلیدی این نمایش نیز به همین موضوع اشاره دارد؛ “زندگی نمی‌کنیم تا فقط زنده بمانیم، بلکه زندگی می‌کنیم تا ارزش پیدا کنیم”. این جمله پیام مرکزی اثر را به خوبی بیان می‌کند؛ باور به فرداهای روشن و تلاش برای معنا دادن به زیستن.
مهاجر اضافه کرد که از ۱۸ تیر اجرای نمایش آغاز شده و استقبال مخاطبان نشان‌دهنده علاقه مردم به آثار فرهنگی حتی در شرایط دشوار اقتصادی است. به باور او، تئاتر مشهد همواره جایگاهی پیشرو در سطح ملی داشته و حضور در جشنواره‌های داخلی و بین‌المللی گواهی بر این ادعاست.
با این حال، وی نسبت به کاهش حمایت‌های نهادی از تئاتر ابراز نگرانی کرد و گفت: روزگاری سالن‌های نمایشی به‌صورت رایگان در اختیار گروه‌ها قرار می‌گرفت و کمک‌هزینه‌هایی از سوی اداره ارشاد پرداخت می‌شد؛ اما اکنون نه‌تنها خبری از آن حمایت‌ها نیست، بلکه گروه‌ها باید هزینه اجرا را نیز متقبل شوند. بسیاری از هنرمندان جوان با تکیه بر منابع شخصی یا همراهی خانواده‌ها توانسته‌اند آثار خود را روی صحنه ببرند.
نمایش «ذهن سوخته» نمونه‌ای از تئاتر متعهد اجتماعی است که با تلفیق اندیشه، احساس و روایت، مخاطب را به تفکر درباره چیستی انسان و راه‌های رهایی از نفس و وسوسه دعوت می‌کند. چنین آثاری نشان می‌دهند که تئاتر هنوز می‌تواند آیینه‌ای برای تأمل عمیق در مسائل انسانی باشد.
