یافته‌های یک پژوهش جدید حاکی از آن است که دانشمندان به روشی دست یافته‌اند که از طریق یک آزمایش خون ساده پس از برداشتن تومور سرطانی، می‌توان احتمال بازگشت سرطان پوست را در بیماران پیش‌بینی کرد.
در این پژوهش، محققان قادرند قطعاتی از دی‌ان‌ای تومور موسوم به ملانوم در مرحله سوم را با استفاده از یک نمونه خون معمولی شناسایی کنند. این قطعات ممکن است در اسکن‌های سی‌تی قابل تشخیص نباشند.
به نقل از ال‌اس، اگرچه این آزمایش هنوز بی‌نقص نیست، اما می‌تواند در شناسایی بیمارانی که به دلیل احتمال بالای بازگشت سرطان نیازمند درمان فوری هستند، نقش بسزایی ایفا کند.
تومور ملانوم، نوعی تومور متاستاتیک و از خطرناک‌ترین انواع سرطان پوست به شمار می‌رود.
دکتر دیوید پولسکی، نویسنده ارشد این مطالعه و متخصص سرطان پوست در دانشگاه نیویورک، اظهار داشت: ما انتظار داریم که این آزمایش در آینده برای پایش وضعیت بیماران مبتلا به سرطان پوست در طول زمان و تشخیص زودهنگام عود بیماری ملانوم مورد استفاده قرار گیرد.
وی افزود: در صورتی که آزمایش خون وجود قطعات دی‌ان‌ای تومور را نشان دهد، پزشک می‌تواند از روش‌های پیشرفته تصویربرداری برای یافتن تومورهای کوچک و قابل درمان استفاده کند یا رویکرد درمانی تهاجمی‌تری را در پیش بگیرد.
سرطان ملانوم که از سلول‌های رنگدانه‌ساز پوست نشأت می‌گیرد، تنها یک درصد از کل سرطان‌های پوست را تشکیل می‌دهد، اما مسئول بیشترین میزان مرگ و میر ناشی از این بیماری است؛ چرا که قابلیت انتشار سریع به سایر اندام‌های بدن را دارد. تشخیص زودهنگام این بیماری، یکی از مؤثرترین راه‌ها برای افزایش شانس بقای بیماران است.
پولسکی و همکارانش در این مطالعه بر ملانوم در مرحله سوم تمرکز کردند. در این مرحله، تومور سرطانی به غدد لنفاوی مجاور، محل تولید و ذخیره سلول‌های ایمنی، گسترش یافته است.
پزشکان معمولاً پیش از تجویز دارو برای از بین بردن سلول‌های توموری باقی‌مانده، اقدام به جراحی و برداشتن حداکثری تومور سرطانی می‌کنند. پس از آن، بیماران برای بررسی علائم احتمالی بازگشت بیماری تحت اسکن‌های سی‌تی قرار می‌گیرند، اما در برخی موارد، بقایای بسیار کوچکی از تومور وجود دارد که برای تشخیص با سی‌تی‌اسکن بسیار کوچک هستند.
پولسکی و تیم تحقیقاتی‌اش برای تشخیص زودهنگام این بقایا، به سراغ دی‌ان‌ای تومور در گردش (ctDNA) رفتند. این قطعات در طول چرخه طبیعی حیات سلول‌های توموری از آن‌ها جدا شده و در پلاسمای خون به گردش درمی‌آیند. محققان می‌توانند این قطعات را از طریق جهش‌های مشخصی که مختص سلول‌های سرطانی هستند، شناسایی کنند.
تیم تحقیقاتی در قالب یک کارآزمایی بالینی، نمونه‌های خون ۵۹۷ بیمار را که به تازگی تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند، مورد بررسی قرار داد. همچنین از شرکت‌کنندگانی که درمان دارویی یا دارونما دریافت می‌کردند، در فواصل زمانی ۳، ۶، ۹ و ۱۲ ماهه نمونه خون گرفته شد.
بلافاصله پس از جراحی، در ۱۳ درصد از بیماران، قطعات ctDNA قابل تشخیص در پلاسمای خون آن‌ها وجود داشت.
دانشمندان دریافتند که تمامی این بیماران با تجربه بازگشت سرطان مواجه شدند. همچنین، افزایش میزان این قطعات در طول آزمایش‌های خون یا باقی ماندن سطح بالای آن در طول زمان، احتمال بازگشت ملانوم در بیماران را به طور قابل توجهی افزایش می‌داد.
وجود قطعات ctDNA در ۱۰۰ درصد موارد، بازگشت سرطان را پیش‌بینی می‌کرد، اما عدم وجود این قطعات به معنای رهایی کامل بیماران از بیماری نبود.
نتیجه منفی این آزمایش در ۷۱ درصد موارد، عدم بازگشت سرطان را به درستی پیش‌بینی می‌کرد. با این وجود، برخی از بیماران بدون تشخیص این قطعات، شاهد بازگشت بیماری بودند.
پولسکی در این باره گفت: این آزمایش‌ها زمانی که نتیجه مثبت دارند، بسیار دقیق هستند، اما دقت آن‌ها در صورت منفی بودن به همان اندازه نیست.
وی افزود: گام بعدی، فراهم کردن امکان دسترسی آزمایشگاه‌های آسیب‌شناسی مولکولی بالینی به نتایج این آزمایش است تا در مورد نحوه استفاده از آن در درمان تصمیم‌گیری شود. انجام یک کارآزمایی بالینی می‌تواند نشان دهد که آیا استفاده از این آزمایش خون منجر به نتایج درمانی بهتری خواهد شد یا خیر.
پولسکی خاطرنشان کرد: اثبات کاربرد بالینی این آزمایش، پیشرفت چشمگیری در مدیریت بیماران مبتلا به ملانوم، به ویژه بیمارانی که بیماری آن‌ها فراتر از پوست گسترش یافته است، خواهد بود.
نتایج این مطالعه در مجله معتبر The Lancet Oncology منتشر شده است.
با احترام ، مجله خبری جوان آنلاین
