برنج‌های وارداتی آلوده نیستند
ممنوعیت دوره‌ای واردات برنج در ایران، به عنوان یکی از سیاست‌های حمایتی از تولید داخلی، سال‌هاست که اجرا می‌شود. با این حال، این سیاست نه تنها به هدف خود یعنی حمایت از کشاورزان داخلی و تنظیم بازار نرسیده، بلکه مشکلات عدیده‌ای را برای مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان ایجاد کرده است.
یکی از مهم‌ترین پیامدهای این ممنوعیت، افزایش قابل‌توجه قیمت برنج در بازار است. کاهش عرضه برنج در بازار به دلیل ممنوعیت واردات، موجب شده تا برخی افراد با احتکار این محصول، از افزایش قیمت‌ها سود ببرند. همچنین، برنج‌های وارداتی که پس از پایان دوره ممنوعیت وارد بازار می‌شوند، اغلب کیفیت پایین‌تر و تاریخ انقضای نزدیک‌تری دارند.
از سوی دیگر، این سیاست نتوانسته است به حمایت مؤثر از کشاورزان داخلی منجر شود. عوامل دیگری مانند نبود خرید تضمینی، نبود فناوری‌های نوین کشاورزی و مشکلات آبیاری، همچنان چالش‌های اصلی کشاورزان هستند.
ممنوعیت واردات همچنین موجب بی‌ثباتی در بازار برنج، کاهش تنوع عرضه و افزایش قدرت بازار برخی از تولیدکنندگان و واردکنندگان شده است.
در مقابل، برخی معتقدند که آزادسازی واردات برنج می‌تواند به کاهش قیمت‌ها و افزایش عرضه در بازار کمک کند. با این حال، تجربه نشان داده است که آزادسازی بی‌رویه واردات نیز می‌تواند به مشکلات دیگری مانند واردات برنج‌های بی‌کیفیت و افزایش رقابت ناسالم بین تولیدکنندگان داخلی و واردکنندگان منجر شود.
پیشنهادات برای بهبود وضعیت بازار برنج:
- خرید تضمینی برنج‌های پر محصول ایرانی توسط دولت: این امر می‌تواند به حمایت از کشاورزان داخلی و افزایش تولید برنج با کیفیت کمک کند.
- توسعه زیرساخت‌های کشاورزی: سرمایه‌گذاری در بخش کشاورزی و بهبود روش‌های کشت و آبیاری می‌تواند به افزایش بهره‌وری و کاهش هزینه‌های تولید کمک کند.
- تنظیم بازار به جای ممنوعیت کامل واردات: می‌توان با اعمال تعرفه‌های گمرکی مناسب و تعیین استانداردهای کیفی برای واردات برنج، به تنظیم بازار و حمایت از تولید داخلی پرداخت.
- شفاف‌سازی در روند واردات و توزیع برنج: این امر می‌تواند به کاهش فساد و افزایش اعتماد عمومی کمک کند.
- حمایت از تولیدکنندگان داخلی: ارائه تسهیلات و حمایت‌های مالی به کشاورزان می‌تواند به افزایش تولید و بهبود کیفیت برنج داخلی کمک کند.
در نهایت، برای حل مشکل گرانی برنج و بهبود وضعیت بازار این محصول، نیاز به اتخاذ سیاست‌های جامع و بلندمدتی است که با مشارکت همه ذینفعان از جمله دولت، کشاورزان، واردکنندگان و مصرف‌کنندگان تدوین شود.
با احترام ، مجله خبری جوان آنلاین
